- gülümsəmə
- «Gülümsəmək»dən f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
gülümsəmə
Look at other dictionaries:
gülümsəmək — f. 1. Gülər kimi olmaq, təbəssüm etmək, qımışmaq, dodaqaltı gülmək, öz məmnunluğunu, ya istehzasını təbəssümlə ifadə etmək. Mənasını anlamadığı bu sözə Aydəmir sadəcə gülümsəyərək kupeyə girdi. A. Ş.. Şəmsiyyə kədərli və fikirli olsa da… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülümsər — sif. Gülümsəyən, gülən, təbəssümlü. Gülümsər göz. – Bir gün acı bir səs o gülümsər üzü sardı. H. C.. Qızın solğun rəngi, xurmayı saçları, gülümsər qonur gözləri var idi. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülümsərcəsinə — z. Gülümsəyərək, təbəssümlə. Gülümsərcəsinə cavab vermək. – Qız qara gözləri, uzun kirpikləri arasından gülümsərcəsinə <dedi>. . T. Ş. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ibtisam — ə. gülümsəmə, təbəssüm … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəbəssim — ə. gülümsəyən, gülər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təbəssüm — <ər.> 1. is. Gülümsəmə. <Qocanın> sallaq iri dodaqlarında, yanları cizgilərlə bürüşmüş kiçik gözlərində, sümükləri qalxaq, ətli, qırmızı üzündə bir təbəssüm vardı. A. Ş.. Xanların istehzalı təbəssümü birdən yoxa çəkildi. M. Hüs..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bina — is. <ər.> 1. Tikili, mülk, ev. Gözəl və yüksək bina. Məktəb binası. Daş bina. Yeni teatr binası. – <Mədəd> vağzalın böyük binasından keçib, relslərin üstündən adlayaraq, depoya tərəf getdi. M. İ.. Ferma müdiri . . məni binaya apardı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodaqucu — z. Ürəksiz, istəmədən, həvəssiz. Dodaqucu salam vermək. – Zeynəb dodaqucu gülümsəyib Rüstəm kişini süzdü. M. İ.. Gülsənəm arvad dodaqucu gülümsədi, gözlərini yerə dikdi, astadan köksünü ötürdü. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
